شناسایی یک رابطه پیچیده بین جو زمین، خورشید و ماه
محققان موسسه فناوری ماساچوست امواج ایجاد شده توسط خورشیدگرفتگی کامل که در اوت ۲۰۱۷ اتفاق افتاد را مطالعه کردند و به اطالاعات تازهای از زمین، خورشید و ماه دست یافتند. صرفا جهت اطلاع به نقل از ایسنا، خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا در ۲۱ اوت باعث ایجاد اولین امواج با پایداری شدید شد که به وضوح در […]
محققان موسسه فناوری ماساچوست امواج ایجاد شده توسط خورشیدگرفتگی کامل که در اوت ۲۰۱۷ اتفاق افتاد را مطالعه کردند و به اطالاعات تازهای از زمین، خورشید و ماه دست یافتند.
صرفا جهت اطلاع به نقل از ایسنا، خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا در ۲۱ اوت باعث ایجاد اولین امواج با پایداری شدید شد که به وضوح در تاریخ مطالعه اتمسفر ثبت شد.
با توجه به نظریهها، ماه در طول کسوف مانع رسیدن حرارت خورشید به زمین میشود. همانطور که از مقابل خورشید عبور میکند، یک سایه در حال حرکت بر روی زمین ایجاد میکند که باعث میشود سطح انرژی گرمایی در مناطق تحت سایه کاهش یابد.
این اعتقاد به عنوان منبعی است که دانشمندان به عنوان اثر موج حاصل از کسوف توصیف میکنند. این امواج انرژی گرمایی هستند که مانند امواج تولید شده توسط یک قایق در حال حرکت روی آب، از اتمسفر پایینتر شروع شده و به سمت یونوسفر میرود.
یونوسفر(Ionosphere) در بالاترین لایه جو قرار دارد. این لایه پرتوهای خطرناک فرابنفش و پرتو ایکس خورشید را جذب کرده و مانند سقفی از ورود آنها به زمین جلوگیری مینماید تا زندگی بر روی کره زمین امکانپذیر گردد.
همچنین به دلیل محیط الکتریکی موجود در یونوسفر از این لایه برای انعکاس امواج رادیویی به اطراف زمین استفاده میشود. اگر این لایه به هر دلیلی دچار اختلال شود، تاثیرات بسیار زیادی بر روی زمین گذاشته و زیستن را مختل میکند.
شناخت در مورد این امواج، منشا آنها و همچنین نقش آنها در یک خورشیدگرفتگی اندک است. آنها در چندین رویداد گذشته شناسایی شدهاند، اما محققان به دلیل پایداری ضعیف و محدودیتهای جغرافیایی قادر به بررسی دقیق آن نبودند.
سه روز پیش از این واقعه فراگیر، موسسه فناوری ماساچوست اعلام کرد که بخشی از خورشید را بررسی خواهد کرد تا اثرات آن بر هوای فضای نزدیک به زمین، که خورشید مستقیما آن را تحت تاثیر قرار میدهد، شناسایی کند.
این موسسه علاوه بر بیش از ۲۰۰۰ سیستم سنسورهای ناوبری ماهوارهای جهانی که در سراسر ایالات متحده آمریکا پراکنده شده، تاسیسات زمینی از جمله رصدخانه “Haystack”، “Millstone Hill” و “Arecibo” را به خدمت گرفت. همچنین از ماهوارههای تحت ماموریت TIMED ناسا استفاده کرد.
تلاشهای تحقیقاتی MIT علاوه بر دادههای هوای فضایی نزدیک زمین، بیشترین میزان این امواج را با طول موج ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر در آمریکای مرکزی و شرقی ثبت کرد.
عمر این امواج یک ساعت بود که با سرعت ۲۸۰ متر بر ثانیه حرکت میکرد.
اختلال در مقیاس بزرگ به طور خلاصه در یونوسفر شناسایی شد. این امواج با سرعت صوت حرکت میکردند. با این حال منشا آن هنوز مشخص نشده است.
محققان تنها به دلیل سرعت آن توانستند فرضیه امواج گرانشی بودن آن را رد کنند.
مشاهدات جمع آوری شده توسط محققان MIT و دانشگاه “ترومسو” نروژ در یک مقاله به چاپ رسید. این مشاهدات همچنین بیان میکند که از طریق این امواج، محققان قادر به شناسایی یک رابطه پیچیده بین جو زمین، خورشید و ماه شدند.
این مشاهدات همچنین به عنوان شواهدی از فرآیندهای متقابل که در جو زمین اتفاق میافتد، عمل میکند.
تا قبل از این تصور میشد اختلالاتی مانند این امواج به ماهوارهها و سیستمهای الکتریکی آسیب میرساند، اما مطالعه جدید محققان این نظریهها را رد کرد.
این مطالعه در مجله scientific منتشر شده است.